Alfabetik Türkü Sözleri

A

B

C

Ç

D

E

F

G

Ğ

H

I

İ

J

K

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

Meydanlar (Şu Yeryüzü Er Meydanı)

Meydanlar (Şu Yeryüzü Er Meydanı)

Şu yeryüzü er meydanı
Gönül sevmez her meydanı
Yüreksize yorgan döşek
Koç yiğite ver meydanı

Başbuğlar tuğ kaldıranda
Atlar dizgin dolduranda
Malazgirt'te, Çaldıran'da
Sakarya'da gör meydanı

Kaytan bıyık bura bura
Gakkoş, Dadaş sıra sıra
Elaziz'de çay'da çıra
Erzurum'da bar meydanı

Ey içi boş, dışı süslü
Eli kirli, yüzü paslı
Yetişsin Asım'ın nesli
Etsin sana dar meydanı

Geldiği gün kutlu çağrı
Bas, titresin yerin bağrı
Doğu'dan batıya doğru
Bir yay gibi ger meydanı

Ben Türk'üm de, dur sözünde
Yürü Bozkurt'un izinde
Kalmasın şu yer yüzünde
Şerirlere şer meydanı

Tanrı Kut Mete Çağı'ndan
Son Peygamber kucağından
Hacı Bektaş ocağından
Açık bize sır meydanı

Hayaller kalınca güdük
Açıldı surlarda gedik
Mehter sustu, öttü düdük
Rezil oldu er meydanı

Yer yüzünde kalsan da tek
Eğme boyun, öpme etek
Çin seddinden, Nemçe'ye dek
Yeni baştan sar meydanı

Bak neler var dünlerinde
Acı, tatlı günlerinde
Dumlupınar önlerinde
Mehmetçik'ten sor meydanı

Sancaklar kalmasın aysız
Boz Oklar Üç Oklar yaysız
Soyunu bilmeyen soysuz
Düşmanına kor meydanı

Ayrılık can paresidir
Sıla, gurbet çaresidir
Ahi Evran töresidir
Yârenlerle yar meydanı

Dön ardına bir bak hele
Hatırına neler gele
Dar boğazda Çanakkale
Tarihin en zor meydanı

Git danış büyük ceddine
Sor doğuda Çin Seddine
Girmek kimlerin haddine
Sen açmazsan bir meydanı

Çabuk söner şişirdiğin
Soya çeker devşirdiğin
Kırk Bismillâhla girdiğin
Meydan, şimdi kir meydanı

İtibar olmazsa ere
Düşmana kim göğüs gere
Kör döğüşü olan yere
Derler elbet kör meydanı

Uyanınca Türk'ün özü
Gerçekleşir Tanrı sözü
Olur bir gün şu yer yüzü
İnsanlığın hür meydanı

Alfabetik Türkü Sözleri

A

B

C

Ç

D

E

F

G

Ğ

H

I

İ

J

K

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

Geri

Ana sayfaya geri