|
Yaradılış Destanı
Beyhude akıtma gözünden yaşı
Bu âhvale vakıf olamaz kişi
İptida yarattı Hûda bir taşı
Anla nice kevn-ü mekân eyledi
Ol gevhere Hûda eyledi nazar
Oldu ulu derya olunur hazer
Rivayet edenler böylece yazar
On bölük ol derya revan eyledi
Evvel bölüğünden Ârş-ı Muallâ
İkinci bölüğü Felek-i Meclâ
Üçüncü bölükten Levh oldu peyda
Dördüncüden mâh-ı taban eyledi
Beşinci bölükte hirşid-i enver
Altıncı bölükten Cennetler yerler
Yedinci bölükten rûz-ü şek derler
Karanlığı zıya ayan eyledi
Sekizinci bölük melekut ahya
Dokuzuncu bölük Kürsü'dür halâ
Onuncu bölükte Ruh-u Mustafa
Serdefter-i Peygamberan eyledi
Bu tarîkte hamuş kaldı Kâmiller
Aklını perişan etti fazıllar
Hikmet-i Hûdaya ermez akıllar
Kimini kul kimin Sultan eyledi
Cümle yerin göğün aslı bu meğer
Kat bekat söylemek o da mı hüner
Uşaklar mektepte eylemiş ezber
Okuyup tesbih-i lisan eyledi
Sekiz cennet yedi tamudur hele
Söz uzar evlerin getirsem dile
Felekler cümle-i encümler ile
Muhtasar böyle dermeyan eyledi
Bir nev'e cevabı kılalım gayri
Aslımız anlayıp bilelim gayri
Atamız Âdem'e gelelim gayri
Hikmet ile sun'-u Yezdan eyledi
Hûda ferman etti çün ki Cibril'e
Binbir isimlerin getirdi dile
İncik toprağiyle mağribden bile
Aldı bin lutf ile bir an eyledi
Alnının toprağı Kâbe'den heman
Butların toprağı Yemen'den inan
Mağribden maşrıktan illerin ey can
Dört kabza toprağın yeksan eyledi
O Çar-ı Anasır olunur isnad
Hem nâr-ü Hâkk ile ab iledir bad
Balgam safra soda kan ile bünyad
Etibbalar böyle beyan eyledi
Tıyn-ı pakin tertip eyledi Settar
Kırk yıl türab üzre eyledi karar
Cana ferman etti çün Perverdigâr
Girip çıkıp Hâkk'a iman eyledi
Bir hitap erişti ol demde cane
Âdem'in batnına oldu divane
Hayata erişip baktı cihane
Hûdaya hamd-i bipayan eyledi
Bu edada hasıl oldu sim-ü zer
Ârif olan alır sözümden hüner
Mürşiddir Talibi eyliyen perver
Üstünde Kâmili eman eyledi
Bir kürsü Cebrail ol dem getirdi
Üstünde Hazreti Âdem oturdu
Dört Molla kürsüyü alıp götürdü
Kat bekat gökleri seyran eyledi
Çün Ârş eşiğine kondu bu minber
Anda nüzul etti Âdem Peygamber
Secde edip dedi Allahû Ekber
Cümle Meleklere ferman eyledi
Saf besaf Melekler eyledi sücud
Öyle olmuş idi hitab-ı Mabud
Secde eylemedi akıbet merdud
Âzazil'i nice Şeytan eyledi
Gururlanıp oldu emeği zail
Bilcümle Melekler Hocası Kâmil
Yetmiş bin yıl zikri hep oldu batıl
Lâti halka ber gerdan eyledi
Cümle Melekler de vardı hayrete
Başlayıp Âdem'e dahi izzete
Alıp götürdüler anı Cennete
Sohbet-i Huri-vü Gılman eyledi
Bir zaman eyledi Cennetin demin
Gaflet aldı anı olmuşken emin
Sol eğe kemiğin aldı Âdem'in
Havva ile demin şadan eyledi
Birbirini bilip oldular şadan
Hülleler olundu anlara ihsan
Buğday ağacından görürsüz ziyan
Yemeyin diye Hâkk ferman eyledi
Erişti Cennetin babına Şeytan
Düşnam ile sürdü o yerden Rıdvan
Âkıbet ağzında Şeytan'ı yılan
Cennete getirip yılan eyledi
Ağzında Şeytan'la Cennete girdi
Arayıp Âdem'i Havva'yı gördü
Buğday yeyin deyu hileler kurdu
Emr-i Hâkk'ı anlar nisyan eyledi
Eyledi anlara Şeytan iğvayı
Âkıbet yediler dahi buğdayı
Feramuş ettiler emr-i Hûdayı
Âdem, Havva, böyle isyan eyledi
Meğer kim bu imiş Hikmet-i Hûda
Anlara verdi bu gafleti Hûda
Aşikare oldu kudret-i Hûda
İşte böyle terk-i cinan eyledi
Hasetle Âzazil böyle iş etti
Peşiman oldular amma iş bitti
Cümle giydikleri hülleler gitti
Anlar eğnilerin üryan eyledi
Sürüldü Cennetten Âdem ü Havva
Tevbe kapısında Âdem İptida
Rahmet kapısında Havva Saniya
Çi faide zâr-ü efgan eyledi
Serendib'e indi Hazreti Âdem
Cidde'ye erişti Havva da o dem
Kırk yıl ağladılar akıttılar dem
Biribirlerinden nihan eyledi
Emr-i Hâkk anlara oldu mülâkat
Hasret-ü firkatten buldular necat
Cibril nazil oldu edip iltifat
Sığır ile koyun ihsan eyledi
Ol koyunun yünün eğirdi Havva
Deriler dokudu Âdem Saniya
Eğnine kıldılar yozma bir aba
Giyip vücutların pinhan eyledi
Çıktığı Âdem Cennetten çıplak
Setr için incirden istedi yaprak
Dört damla damladı incirden mutlak
Birin penbe-i rayegan eyledi
İkincisi ak dut dalından bildin
Üçüncü kara dut haberin aldın
Dördüncüsü şeker sözüme geldin
Musannifle Ömer beyan eyledi |
