Alfabetik Türkü Sözleri

Yol Verin Dağlar

Yol Verin Dağlar

Hayli zaman gitmek nasip olmadı
Özledim sılamı yol verin dağlar
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Eğin sırtınızı bel verin dağlar

Hasretin saçını her gün tararım
Ben bu derdi kim den nasıl sorarım
Azdı yarelerim derman ararım
Türlü çiçeklerden bal verin dağlar

Sabır otağında sabrım taşmadan
Yürek yanıp ciğerlerim pişmeden
Tâkatim tükenip hâlden düşmeden
Tutunup geçeyim dal verin dağlar

Hasret kaldım ehbabıma dostuma
Gurbet elde kimse konmaz postuma
İnsaf edin bakın şöyle üstüme
Karadan usandım al verin dağlar

Sılamdan estirin gelsin kokusu
Döşüme bağrıma dolsun kokusu
Beni kucaklasın bilsin kokusu
Bunaldım gurbette yel verin dağlar

Şerafettin beni dertler bürüdü
Geçti gençlik Almanya da çürüdü
Gönül kalktı bizim ele yürüdü
Tutmuyor dizlerim hâl verin dağlar

Alfabetik Türkü Sözleri

Geri